Οι
αρχαιότητες, από την μια πλευρά βαριά
βιομηχανία, πολύτιμη κληρονομιά μόνο για το θεαθήναι, φόντο στις εθνικές εορτές
και τις επετείους, ευκαιρίες για επίσημες εμφανίσεις σε εγκαίνια μουσείων ή
αναστηλωμένων μνημείων, χώροι περιπάτου και αναψυχής για εκλεκτούς καλεσμένους, με ξεναγήσεις, φιλοφρονήσεις, εύθραυστη πολυτέλεια, οι αρχαιότητες ως επίφαση και από την
άλλη το μόνο δήθεν εμπόδιο σε -σκοτεινές
ακόμη- επενδύσεις "φοβισμένων" αγοραστών που
μαθαίνουν ότι μπορεί να αποκτήσουν
σε τιμή ευκαιρίας ό, τι πολυτιμότερο έχουμε.
Όχι δεν φταίνε οι αρχαιότητες αγαπητοί μου για
ό,τι δεν πάει
καλά σ΄αυτόν τον τόπο τον καλό. Κράτησε πολύ
αυτό το παραμυθάκι και αρχίζει να κουράζει. Οι
αρχαιότητες λοιπόν, από την μια να προστατεύονται με τυμπανοκρουσίες, ως υποχρέωση όλων μας (και
ηθικό και νόμιμο), και αίφνης, από την άλλη να βρίσκονται στο στόχαστρο, αποδιοπομπαίοι τράγοι, εμπόδιο μιας ανάπτυξης ή ουτοπίας άνευ ορίων
και άνευ όρων.
Και εσείς όλοι, που δεν έχετε ίσως ακόμη καταλάβει γιατί φτιάχτηκε αυτή η
κρίση, γιατί, μέσα σε όλα τα “ναι” και τα “ζήτω”, θέλετε να ξεμπερδεύετε μια ώρα αρχύτερα με τα αρχαία, με
τα δέντρα και με εμάς τους ενοχλητικούς τύπους, που το μόνο που ζητάμε είναι
ισονομία και δικαιοσύνη;
Όχι, ούτε εσείς ούτε οι κύριοι «επενδυτές» σας θα μπορέσετε
να ξεμπερδέψετε τόσο εύκολα με τις αρχαιότητες και τον περιβάλλοντα χώρο τους. Δεν έχετε το δικαίωμα να στερήσετε ό, τι
απομένει ούτε από τα παιδιά σας ούτε από όσους αγαπούν την ιδιαιτερότητα αυτού
του τόπου και τον επισκέπτονται γι΄αυτόν τον λόγο.
Θα μάθετε λοιπόν να περιμένετε να ολοκληρωθεί η
διαδικασία που ορίζει η διοικητική πρακτική, βάσει της νομοθεσίας, που ισχύει
για όλους το ίδιο, χωρίς τα παλαιού τύπου χατηράκια, τα κόλπα, τα παραθυράκια
και όλα τα άλλα τα παλαιοκομματικά. Και
να θυμάστε, θα αφήσουμε όλοι το αποτύπωμά μας σε αυτόν τον τόπο, άλλος μικρό
και άλλος μεγάλο, αρκεί να μην τον πληγώσουμε περισσότερο για το χατήρι των
εμπόρων των εθνών.
