OI ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ, ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΜΠΟΡΟΙ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ

Οι αρχαιότητες, από την μια πλευρά βαριά βιομηχανία, πολύτιμη κληρονομιά μόνο για το θεαθήναι, φόντο στις εθνικές εορτές και τις επετείους, ευκαιρίες για επίσημες εμφανίσεις σε εγκαίνια μουσείων ή αναστηλωμένων μνημείων, χώροι περιπάτου και αναψυχής για εκλεκτούς καλεσμένους, με ξεναγήσεις, φιλοφρονήσεις, εύθραυστη πολυτέλεια, οι αρχαιότητες ως επίφαση και από την άλλη το μόνο δήθεν εμπόδιο σε -σκοτεινές ακόμη- επενδύσεις "φοβισμένων" αγοραστών που μαθαίνουν ότι μπορεί να αποκτήσουν σε τιμή ευκαιρίας ό, τι πολυτιμότερο έχουμε.

Όχι δεν φταίνε οι αρχαιότητες αγαπητοί μου για ό,τι δεν πάει καλά σ΄αυτόν τον τόπο τον καλό. Κράτησε πολύ αυτό το παραμυθάκι και αρχίζει να κουράζει. Οι αρχαιότητες λοιπόν, από την μια να προστατεύονται με τυμπανοκρουσίες, ως υποχρέωση όλων μας (και ηθικό και νόμιμο), και αίφνης, από την άλλη να βρίσκονται στο στόχαστρο, αποδιοπομπαίοι τράγοι, εμπόδιο μιας ανάπτυξης ή ουτοπίας άνευ ορίων και άνευ όρων. 

Και εσείς όλοι, που δεν έχετε ίσως ακόμη καταλάβει γιατί φτιάχτηκε αυτή η κρίση, γιατί, μέσα σε όλα τα “ναι” και τα “ζήτω”, θέλετε να ξεμπερδεύετε μια ώρα αρχύτερα με τα αρχαία, με τα δέντρα και με εμάς τους ενοχλητικούς τύπους, που το μόνο που ζητάμε είναι ισονομία και δικαιοσύνη; 

Όχι, ούτε εσείς ούτε οι κύριοι «επενδυτές» σας θα μπορέσετε να ξεμπερδέψετε τόσο εύκολα με τις αρχαιότητες και τον περιβάλλοντα χώρο τους.  Δεν έχετε το δικαίωμα να στερήσετε ό, τι απομένει ούτε από τα παιδιά σας ούτε από όσους αγαπούν την ιδιαιτερότητα αυτού του τόπου και τον επισκέπτονται γι΄αυτόν τον λόγο. 

Θα μάθετε λοιπόν να περιμένετε να ολοκληρωθεί η διαδικασία που ορίζει η διοικητική πρακτική, βάσει της νομοθεσίας, που ισχύει για όλους το ίδιο, χωρίς τα παλαιού τύπου χατηράκια, τα κόλπα, τα παραθυράκια και όλα τα άλλα τα παλαιοκομματικά. Και να θυμάστε, θα αφήσουμε όλοι το αποτύπωμά μας σε αυτόν τον τόπο, άλλος μικρό και άλλος μεγάλο, αρκεί να μην τον πληγώσουμε περισσότερο για το χατήρι των εμπόρων των εθνών. 

Τα εγκαίνια

Τα φώτα μωβ, όπως οι γραβάτες των πολιτικών όταν πηγαινοέρχονταν με τα πρώτα μνημόνια και το εφιαλτικό πανταχού παρόν μεσοπρόθεσμο.  H αξιολόγηση λίγο πριν από το παρά πέντε.  Η αγωνία μόνον δική μας, όπως και ο ανείπωτος μόχθος, τα ταξίδια, τα επικίνδυνα περάσματα που παραμόνευε ο πόλεμος και ο θάνατος.  Οι μουσικές  κάτι ανάμεσα σε εμβατήρια και λιτανείες, κακόηχες, δεν μπόρεσαν να καλύψουν το κακό τους γούστο.   Οι επίσημοι κουνούσαν νευρικά τα χειρόγραφα των ομιλιών τους.  Είχαν μάλιστα κάπως συμμαζέψει, μόνον για την περίσταση, τα τραπεζοκαθίσματα των παρακείμενων οβελιστηρίων.  - "Για να μην τα δει ο κ. υπουργός" ή έτσι για τα μάτια του κόσμου.

Για την περίσταση επίσης όλοι φορούσαν τα καλά τους και καμάρωναν για το νέο απόκτημα του τόπου που θα μάζευε έλεγαν κόσμο προς όφελος του τουρισμού και του ακόμη ευκολότερου κέρδους. Πολλοί μάλιστα είχαν ταξιδέψει από τα άλλα νησιά και την πρωτεύουσα. Ήταν βλέπετε μία ευκαιρία να συναντήσουν κόσμο, να κουτσομπολέψουν, να φανούν.

Για το ίδιο το απόκτημα και τα μηνύματα που μπορούσε να μεταδώσει στις άδειες ψυχές τους ήταν λιγότερο το ενδιαφέρον ή δεν ήταν του παρόντος.  Κάποιοι το συνέδεαν μάλιστα με τους πρόσφυγες, αυτό το πήγαινε έλα των πολιτισμών που τους ενοχλεί και δεν το αντέχουν. Εμείς πάλι βλέπαμε την ιστορία από την αρχή μέχρι τις δύσκολες ώρες των προσφύγων της Ανατολής.

Εκείνοι διαφορετικά. Δύο κόσμοι που δεν συναντιούνται.  Όπως και να το κάνουμε  ο δικός μας κόσμος διαταράσσει τη βολή τους, τα περιποιημένα τους σπίτια με τις μεγάλες τηλεοράσεις και τις εντοιχισμένες κουζίνες, τη νοικοκυροσύνη τους, τη δουλίτσα τους, τη θεσούλα τους, τις προαγωγές τους, την περιουσία τους, τις καταθέσεις τους στις τράπεζες και  προπάντων τις επιχειρήσεις τους, όλο αυτό το καθωσπρέπει, που δεν θέλουν να ξέρουν ότι κατά βάθος απειλείται από τις ιστορικές συγκυρίες.

Τους άρεσε μόνον ότι επιτέλους συμμετείχαν σε ένα ακόμη κοινωνικό γεγονός. Τα υπόλοιπα δεν ήταν του παρόντος ούτε καν μία ευκαιρία για κάτι διαφορετικό από την καθημερινότητα.  Οι πιο υποψιασμένοι πλησίαζαν σε τόνους ζηλόφθονους να κακολογήσουν, χωρίς να υπολογίζουν ότι στο τέλος θα τους χάλαγε το κέφι της βραδιάς κάνοντάς τους να ξεχάσουν τους καλούς τρόπους που προφανώς δεν είχαν μάθει ποτέ απ΄το 'σπίτι' τους. Η έννοια του 'σπιτιού' διαφορετική για τους περισσότερους, ίσως και μία ασήμαντη λεπτομέρεια, όπως η ιστορία που στέκεται απόμακρη αλλά κρίνει και δεν τους ρωτά.

Η υστεροφημία δεν ενδιέφερε κανέναν. Έπεα πτερόεντα η μνήμη, δεν μπόρεσε να τους αγγίξει, δεν τους συνάντησε ποτέ. Είναι θέμα μιας ιδιότυπης άγνοιας που μπορεί να μην συγχωρείται αλλά αυτό δεν τους αφορά.  Έμαθαν να συλλογίζονται το σήμερα, χωρίς αύριο, χωρίς το μετά και έτσι νομίζουν ότι συγχωρούνται. Συναισθηματικά ανάπηροι δεν λυπούνται και προσπερνούν. Βαδίζουν μπροστά, χωρίς λογισμό και χωρίς όνειρο...

Διαφορετικό το φετινό καλοκαίρι απ΄το προηγούμενο, πιο χαρούμενο, ανάλαφρο, όπως τα φορέματα των γυναικών τις τελευταίες ημέρες του καλοκαιριού. Οι πρόσφυγες, που είχαν καλούς τρόπους απ΄το  'σπίτι', που δεν είχαν πλέον, εξόριστοι των πολέμων ήταν εδώ και καιρό, κλεισμένοι στο στρατόπεδο συγκέντρωσης. Φυλακισμένοι στην ουσία υπέμειναν τη βαρβαρότητα οργάνων τάξης και άλλων αφεντάδων που ήλθαν να επιβάλουν την εξουσία τους στους πονεμένους ανθρώπους. Στρατόπεδα συγκέντρωσης: οι τόποι για την πιο εύκολη άσκηση εξουσίας, τόποι βολικοί για τον τουρισμό και κάθε είδους ματαιοδοξία. Άδικα είχαν σταθεί ενάντια στην ίδρυσή τους στη αρχή οι πιο φανατισμένοι του τόπου...

Έτσι ξέγνοιαστοι βρέθηκαν στα εγκαίνια  οι εγχώριοι πολιτικοί άνδρες και γυναίκες, παλαιάς και νέας κοπής με ένα ακόμη επίτευγμα στο ενεργητικό τους, χωρίς κόπο, χωρίς μόχθο.

https://www.google.gr/search?q=εγκαίνια+δεκαετία+70&num=40&newwindow=1&rlz=1C1GGGE_elGR425GR425&espv=2&tbm=isch&imgil=hPezYri62ItWpM%253A%253BjdAoc-Dau4v_8M

Οι τοπικοί δημοσιογράφοι και φωτογράφοι εστίαζαν τους φακούς στα πρόσωπά τους και όσες κυρίες δεν είδαν την επομένη τις φωτογραφίες τους στα τοπικά  ΜΜΕ  μελαγχόλησαν επικίνδυνα.

 Όπως και να το κάνουμε επρόκειτο για ένα  κοινωνικό γεγονός που γέμισε την άδεια ζωή τους και το καλοκαιράκι τους, λίγο πριν τελειώσει λιγότερο άδοξα από το περσινό... Είχαν προσθέσει στο πλούσιο βιογραφικό τους μία ακόμη επιτυχία.