Κυριακή 28 Αυγούστου 2011

Περί των αλλαγών και μεταλλάξεων στην παιδεία



Το νέο πανεπιστήμιο




Nα λοιπόν που τώρα, με το πανεπιστήμιο της ελεύθερης αγοράς, μπορεί επιτέλους η περίφημη γενιά του πολυτεχνείου να καμαρώνει για τα επιτεύγματά της.  Το νέο πανεπιστήμιο, απαλλαγμένο από τους χώρους της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών και ιδίως από τα παιδιά των νεόπτωχων και φτωχών τάξεων, θα είναι πιο ταιριαστό στην εικόνα  των εκλεκτών τέκνων των γιάπηδων με τα ακριβά αυτοκίνητα και τα σινιέ ρούχα - όσων βεβαίως δεν σπουδάζουν στο εξωτερικό για να μην πληγωθούν από τα μαρτύρια  των πανελλαδικών εξετάσεων-.

Επιτέλους, ένα πανεπιστήμιο που να θυμίζει τα απαστράπτοντα σαλόνια της εξουσίας και της πλουτοκρατίας, χωρίς αφίσσες και ντουντούκες, ασορτί με τα μινιμαλιστικά και ευρύχωρα σπίτια της Εκάλης και της Γλυφάδας ή τα ακριβά εξοχικά των νεόπλουτων  των τελευταίων δεκαετιών. Ένα πανεπιστήμιο με αξιοπρεπές campus, περιποιημένο γκαζόν και ευρωπαϊκό αέρα. Η ποιότητα δεν έχει πλέον καμία σημασία παρά μόνον η εμφάνιση, όπως οι κυρίες με τα πανάκριβα ρούχα (και γούνες γιατί όχι;) στις δεξιώσεις, που όταν ανοίγουν το στόμα τους, τρέμεις μην ακουστεί καμία μπαρούφα, όπως στα μεσημεριανά και τα πρωινάδικα των ιδιωτικών καναλιών, που τώρα που καταργείται και η ΕΡΤ μαζί με ..το ΙΓΜΕ θα ξεπεράσουν όλα τα ρεκόρ.. .Αυτό το πανεπιστήμιο παραδίδει σήμερα στα παιδιά μας η σημερινή άρχουσα τάξη, χωρίς ντροπή και χωρίς καμία τύψη. Βέβαιοι, πώς οι χούντες του μέλλοντός μας δεν θα μπορέσουν ποτέ πια να ανατραπούν από ξεσηκωμούς φοιτητών, κοιμούνται πλέον ήσυχοι οι σεβαστοί μας ιθύνοντες.  Από τη μία οι προβοκάτορες στις πορείες, και από την άλλη η  παρουσία της αστυνομίας στις πανεπιστημιακές σχολές θα φέρουν, μετά από τις προσπάθειες αυτών και των προκατόχων τους, την πολυπόθητη ησυχία στον ταραγμένο τόπο μας 

Γελούν και τα μουστάκια της δεξιάς και της ακροδεξιάς, που χωρίς τους τόσο επικίνδυνους εχθρούς της, ιδίως τους  φοιτητές και τους σκεπτόμενους ανθρώπους, θα προχωρήσει  επιτέλους ανενόχλητη στην αποκρατικοποίηση και το ξεπούλημα του τόπου και στη σύναψη μεγάλων συμβολαίων για επιμέρους και στρατευμένη έρευνα, χωρίς τμήματα, χωρίς τομείς, χωρίς εξειδίκευση αλλά και χωρίς τις περιττές γενικές γνώσεις, αυτό δηλαδή που κάποτε λέγαμε παιδεία και αξιωθήκαμε εμείς οι μεγαλύτεροι.   Κακό και ξεπερασμένο πράγμα η παιδεία, όπως άλλωστε η ελευθερία και το ψωμί. 



Τέλος, λοιπόν, στην ελευθερία της έρευνας, τέλος στις μελέτες για το καλό της ανθρωπότητας και τέλος στις τόσο άχρηστες για τις πολυεθνικές ανθρωπιστικές σπουδές, τις τέχνες και τα γράμματα, τις μελέτες για το περιβάλλον και την ιατρική του Ιπποκράτη.  Ακούγεται μάλιστα ότι σε προσεχές νομοσχέδιο καταργείται επιτέλους και ο σχετικός όρκος.  Θα διατηρηθεί μόνον ό, τι επιλεκτικά αποφασιστεί από τους  μεγαλοξενοδόχους, ιδίως τους εξειδικευμένους στο ξέπλυμα, και το Υπουργείο Τουρισμού και Τουρισμού, για λόγους καθαρής τουριστικής ατραξιόν... επιδειξιομανίας ή πατριδολαγνείας, για τους δεξιότερους, σε επισήμους ξένους επισκέπτες.

Άλλωστε, τώρα που τελειώσαμε με τους επικίνδυνους γέροντες, οι οποίοι, μαζί με την εργατική τάξη και τους μη υμέτερους δημοσίους υπαλλήλους, θα πηγαίνουν μία ώρα αρχύτερα στον παράδεισο, γιατί θα πρέπει οι νέοι να επιβιώνουν και μάλιστα να μορφώνονται;  Έτσι κι αλλιώς άνεργοι, μετανάστες στον τόπο τους, άστεγοι μεταξύ αστέγων, χωρίς προοπτικές, μόνον και μόνον για να μη μπορούν να ταράζουν τα λιμνάζοντα ύδατα, όπου ξεπλένεται το βρώμικο χρήμα τους στις πλάτες των λαών. 

Προς τί λοιπόν οι ίσες ευκαιρίες στη μόρφωση, όταν μάλιστα ανοίγει επικίνδυνα τους ορίζοντες και ξεσηκώνει το νου.  Έτσι και αλλιώς πειθήνια ανθρωπάκια, σαν την ίδια, μας θέλει η κ. υπουργός της παιδείας, σύμφωνα με τις συνταγές των ανωτέρων στην παγκόσμια ιεραρχία, εκλεκτό εδώ και καιρό μέλος της και η ίδια.  Ανεβαίνει στα μάτια των ξένων τοκογλύφων η Ελλάδα, αναβαθμίζεται η κυβέρνηση, ιδίως όταν καταργεί το άσυλο στην ελευθερία της σκέψης για να μπορεί να διώκεται ελεύθερα και να αισθάνονται επιτέλους ασφαλείς οι πολιτικώς ορθοί ψηφοφόροι "σοσιαλιστικών", νεοφιλελεύθερων, δεξιών και ακροδεξιών, ή εκείνων των δήθεν προοδευτικών, όλων των ακίνδυνων, υποταγμένων και πειθήνιων υποστηρικτών που συναλλάσσονται  με το σύστημα.  Δικαίως, λοιπόν, δέχεται τα ακριβά της συγχαρητήρια και καμαρώνει  για το μέγα της κατόρθωμα η κ. υπουργός της Παιδείας σε αυτόν τον κόσμο τον μικρό, που θα ανταγωνίζεται στα μεγάλα χρηματιστήρια άλλες αξίες, ξένες με τις επιστήμες, πρωτόγνωρες για τους σεμνούς ερευνητές. 


Το Εθνικόν και Καποδιστριακόν, το Αριστοτέλειον, το Μετσόβιον, πλάι στους εφοπλιστές, τους βιομηχάνους και τους τοκογλύφους του κακόγουστου κόσμου των ελαχίστων στο νου και την ψυχή ημιμαθών που κυβερνούν τον πλανήτη, προς όφελος του μεγάλου κεφαλαίου - πάντοτε με μικρό κάππα - εξοστρακίζει τους επικίνδυνους και υιοθετεί τους ανώδυνους, τους φιλικούς και υποτακτικούς με ευρωπαϊκή και νεοφιλ (ελεύθερη) συνείδηση -νεοφίλ από τώρα και στο εξής, ευρωπαϊστί, χωρίς το τρίτο συνθετικό - και με τα ληγμένα δακρυγόνα παντού στον αέρα και στο βάθος πάντοτε ο ήχος του τάνκς, όταν έσπαγε η πύλη του Μετσοβίου, το  βράδυ στις 17 Νοέμβρη, επί της οδού Πατησίων, ανάμεσα στις οδούς Τοσίτσα και Στουρνάρη. 



Τριετής λοιπόν η φοίτηση,  χωρίς δωρεάν συγγράμματα, χωρίς βιβλιοθήκες και προ πάντων χωρίς  άσυλο, όρος απαράβατος και βέτο της δεξιάς, που τώρα επιβραβεύει τη διάδοχο κυβέρνηση, με κάποια δόση ανομολόγητης ακόμη ζήλειας ανάμεικτης με κρυφό θαυμασμό.  Το νέο πανεπιστήμιο δεν θα κινδυνεύει από ιδέες, επικίνδυνες  έρευνες και γνώσεις.  Θα είναι έτσι αντάξιο της χαμηλής ποιότητας της νυν και της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας.